پلیاتیلن (Polyethylene یا به اختصار PE) یکی از پرمصرفترین پلیمرهای دنیا است که در صنایع مختلف از بستهبندی مواد غذایی گرفته تا ساخت لولههای انتقال آب و گاز کاربرد گستردهای دارد. این ماده پلاستیکی به دلیل قیمت مناسب، خواص مکانیکی مطلوب و مقاومت شیمیایی بالا، جایگاه ویژهای در زندگی روزمره و صنعت پیدا کرده است. —
ساختار شیمیایی
پلیاتیلن از پلیمریزاسیون گاز اتیلن (C₂H₄) به دست میآید. در این فرآیند، مولکولهای کوچک اتیلن به یکدیگر متصل شده و زنجیرههای بلند پلیمری را تشکیل میدهند. فرمول کلی آن را میتوان به صورت زیر نمایش داد:
(CH₂-CH₂)ₙ
این ساختار ساده باعث میشود پلیاتیلن تنوع بالایی در خواص فیزیکی و شیمیایی داشته باشد. —
انواع پلیاتیلن
پلیاتیلن بر اساس دانسیته (چگالی) و شرایط تولید، به انواع مختلفی تقسیم میشود:
1. پلیاتیلن با چگالی پایین (LDPE)
نرم و انعطافپذیر
شفاف
کاربرد:
کیسههای پلاستیکی، بستهبندی مواد غذایی، روکش کابل
2. پلیاتیلن با چگالی بالا (HDPE)
سخت و مقاوم
نسبت به ضربه و مواد شیمیایی پایدارتر
کاربرد:
لولههای آب و گاز، بطریهای پلاستیکی، مخازن
3. پلیاتیلن خطی با چگالی پایین (LLDPE)
انعطافپذیرتر از LDPE
مقاومت کششی بهتر
کاربرد:
فیلمهای پلاستیکی کشسان، بستهبندی صنعتی 4.
پلیاتیلن فوقسنگین (UHMWPE)
بسیار مقاوم در برابر سایش
استحکام بالا
کاربرد:
تجهیزات پزشکی، جلیقههای ضدگلوله، قطعات صنعتی —
ویژگیهای پلیاتیلن
مقاومت شیمیایی بالا در برابر اسیدها، بازها و حلالها
سبک بودن در مقایسه با بسیاری از مواد دیگر
انعطافپذیری (بهخصوص در نوع LDPE و LLDPE)
عایق بودن در برابر جریان برق و رطوبت
قیمت مناسب و تولید آسان —
کاربردها
پلیاتیلن به دلیل ویژگیهای منحصربهفردش در بسیاری از صنایع کاربرد دارد:
صنایع بستهبندی (کیسهها، فیلمهای پلاستیکی، ظروف یکبارمصرف)
تولید لولههای انتقال آب، گاز و فاضلاب
ساخت بطریها و ظروف پلاستیکی
صنایع خودروسازی (قطعات سبک و مقاوم)
تجهیزات پزشکی و بهداشتی —
مزایا و معایب مزایا:
هزینه تولید پایین
قابلیت بازیافت
مقاومت در برابر رطوبت و مواد شیمیایی
معایب:
تجزیهپذیری بسیار کند در طبیعت (مشکل زیستمحیطی)
حساسیت به نور خورشید (اشعه UV) در صورت عدم استفاده از افزودنیهای پایدارکننده
محدودیت در مقاومت حرارتی بالا —
نتیجهگیری
پلیاتیلن یکی از مهمترین و پرکاربردترین پلیمرهای جهان است که به دلیل ویژگیهای ممتاز خود، نقش کلیدی در صنایع مختلف دارد. با وجود چالشهای زیستمحیطی ناشی از مصرف گسترده آن، پژوهشگران در تلاشاند تا روشهای بهتری برای بازیافت و تولید پلیاتیلنهای زیستتخریبپذیر توسعه دهند.